Noworodek jest krótkowidzem, a w pierwszych miesiącach życia zakres jego wzroku nie sięga dalej niż 20-30 cm od twarzy. Co to oznacza? Że na początku widzi jedynie rodzica i stanowi on dla niego cały świat. Nie ma więc nic dziwnego w tym, że reaguje na silne emocje występujące u opiekuna i że zaburzają one jego poczucie bezpieczeństwa.
Jaka może być reakcja noworodka na negatywne emocje u rodziców? Mogą to być np. płacz w odpowiedzi na nerwowe, podniesione głosy dobiegające z otoczenia lub też odmowa picia mleka mamy, jeśli ta jest mocno zestresowana. Pozytywne emocje rodzica działają z kolei odwrotnie: zapewniają dobre samopoczucie, spokój i poczucie bezpieczeństwa. Niemowlę czuje się bezpiecznie w towarzystwie osób, które zaspakajają jego podstawowe potrzeby – karmią, kąpią, zmieniają pieluszkę czy też przytulają, gdy czuje się samotne lub przestraszone.
Chociaż dziecko może odgadywać mimikę człowieka już od 3 miesiąca życia, to jednak o w pełni świadomym rozpoznawaniu emocji można mówić dopiero od ok. 6. miesiąca. W tym okresie może też dojść do pierwszych prób naśladowania rodziców, np. odpowiadania uśmiechem na uśmiech. Dziecko jest doskonałym obserwatorem, a opiekunowie stanowią dla niego przykład – stąd imitacja ich zachowań.
Ponadprzeciętna umiejętność obserwacji sprawia też, że niemowlęta świetnie wyczuwają te emocje, które rodzice próbują przed nimi ukryć – strach, złość czy stres. A niepokój u opiekuna skutkuje niepokojem u dziecka. Współodczuwanie emocji rodziców jest czymś, z czym dziecko się rodzi. Mechanizm ten ma za zadanie umożliwić mu przetrwanie – reagując na potencjalne zagrożenie, motywuje rodziców do zapewnienia mu bezpieczeństwa.
Stres działa na dziecko równie destrukcyjnie jak na dorosłą osobę. Może wpłynąć negatywnie na apetyt i odporność, spowodować problemy z wypróżnianiem się, a także utrudniać sen. Brak bezpieczeństwa nie ma zatem jedynie psychicznych skutków, ale jest też manifestowany poprzez fizyczne dolegliwości.
Jedynym sposobem na zmniejszenie stresu dziecka i przywrócenie mu zaburzonego poczucia spokoju jest kontakt fizyczny z mamą. Ciepło bijące z jej ciała, rytmiczne poruszanie się piersi podczas oddychania i znajomy głos działają kojąco. Pamiętaj o tym, że to Ty jesteś najlepszym lekarstwem na lęki niemowlaka. Dbając o własną psychikę, dbasz jednocześnie o zdrowie swojego dziecka.